Een regelmatig terugkerend onderwerp bij de schrijvers van het stukje van de week en het kan eigenlijk niet vaak genoeg herhaald worden. Willem Jan heeft er nog een mooi praatje over gehouden deze zomer. Met min of meer gebalanceerde handen werkt het prima om de normale puntentelling te hanteren. Zodra we echter een troeffit hebben met ongebalanceerde handen gaat de puntentelling niet meer op. Twee slams deze avond die dit mooi illustreren.
Een wat aangetrokken 6SA met 31 punten samen, maar als de rond zitten heb je 12 slagen, zo niet dan zijn er kansen op een extra slag via een of andere dwangpositie. Het hangt af van de uitkomst wat de beste speelwijze is, maar daar gaat hier nu even niet om. Al met al wil je wel in 6SA zitten, maar het is ook niet erg als je deze mist, zo goed is hij nu ook niet. Meestal heb je 33 punten nodig zonder fit en zonder een 5-kaart, met een 5-kaart is 32 meestal goed genoeg. Dat het hier met 31 punten kan (en dan nog marginaal) komt door de goede kleuren. Kijk maar eens als Oost V heeft i.p.v. V of west heeft V i.p.v. V, dan is 6SA een vrij kansloze affaire, zelfde aantal punten, zelfde verdeling. Als secundaire honneurs (V, B) bij andere honneurs zitten is dit altijd beter dan niet. Dit is meestal onvoldoende om een punt extra bij te tellen, maar in geval van twijfel kan het jouw beslissing de goede kant op sturen.
Als je de west hand een punt opwaardeert vanwege die mooie 5-kaart (en merk op dat je ook nog 109 in extra hebt), dan is het bieden eenvoudig: 1-1-2SA-6SA. Open je met 1SA dan zal je in 3SA eindigen. Maar zoals gezegd daar is op dit spel niets mis mee. Mijn punt is dat je met gebalanceerde handen gewoon de punten bij elkaar optelt. En dan kan het inderdaad zo zijn dat je net wel of net niet een puntje erbij telt naar gelang de textuur van je kleuren, een 5-kaart en eventueel extra 10’en.
Heel anders is het met het volgende spel.
Een uitstekende 6, met in feite slechts 19 punten samen, want die HB en V zijn totaal waardeloos en overbodig. Heb je ze niet dan is 6 nog steeds even goed. Gewoon punten tellen zoals bij het eerste genoemde spel is hier totaal niet aan de orde. Zuid zal met 1 openen en Noord steunt de . De meesten spelen tegenwoordig 2SA als een 4-kaart fit. Dat is afhankelijk van je afspraken een invite (of beter), dan wel direct manche forcing. Ondanks de ‘slechts’ 12 punten, moet Zuid inzien dat hij een enorme hand heeft, zelfs met minimale waarden. Als partner K heeft en een controle, dan zijn er heel veel slagen. Je moet dus wel “iets” ondernemen. Wat precies hangt af van jouw systeem afspraken, maar als ik met een willekeurig partner speel zonder afspraken, dan zou ik 4 bieden, dan biedt Noord wel 4 met deze hand en komen we denk ik wel in 6.
Nu werden Henk en ik geholpen door West, want die meende 2 te moeten volgen (!?), zelfs voor aanhangers van het ‘Rotterdams volgbod’ toch echt te gortig lijkt mij. Henk bood 2SA, nog steeds een 4-kaart steun bij ons, en Oost bood 3, dus met mijn renonce was ik al bijna niet meer te stoppen, alleen nog even checken of Henk een controle had. In feite viel het nog tegen dan partner zoveel punten in had, maar dat deed er niet eens toe. Het slam was slechts drie keer geboden.
rond zitten heb je 12 slagen, zo niet dan zijn er kansen op een extra slag via een of andere dwangpositie. Het hangt af van de uitkomst wat de beste speelwijze is, maar daar gaat hier nu even niet om. Al met al wil je wel in 6SA zitten, maar het is ook niet erg als je deze mist, zo goed is hij nu ook niet. Meestal heb je 33 punten nodig zonder fit en zonder een 5-kaart, met een 5-kaart is 32 meestal goed genoeg. Dat het hier met 31 punten kan (en dan nog marginaal) komt door de goede kleuren. Kijk maar eens als Oost 
V heeft i.p.v. 
V of west heeft 
extra hebt), dan is het bieden eenvoudig: 1