Spel van de week 15 februari 2021—Willem jan Maas

Bridge is gewoon te moeilijk

Nou zeg, had ik me nog zo verheugd op jullie allemaal weer live te zien, blijkt dat we nog één weekje geduld moeten hebben. Dus, nog een keertje online. Voor een SvdW schrijver een zegen, want je kunt precies zien wat er op elk spel gebeurd is.

Voordat ik doorga naar de spellen die gespeeld zijn even een voorbeeld van waarom bridge te moeilijk is. Ik heb dit verhaal het eerst gelezen in het boek van Zia. Stel, je hebt A873 A9743 A654. Rechts opent 7 waar het bij blijft. Je komt uit met A, de dummy en partner bekennen en de leider troeft. Uiteraard komen er nu nog 10 troeven (partner had er 1), je hebt nog A en A maar natuurlijk komt er nog één troef. De hamvraag is nu, welke A gooi je weg? Zia legt nu uit dat het volkomen oninteressant is wat er in dummy komt en wat partner zoal heeft weggegooid. Waarom? Nou, zegt Zia, iemand die 7 opent zonder neven A moet gedacht hebben dat hij 13 klavers had. Dat maakt het zeer waarschijnlijk dat zijn "vuile" kaart in ieder geval zwart is omdat een enkele rode kaart wel wat makkelijker opgevallen zou zijn.

Hier houdt wat Zia betreft het verhaal op. Maar wat mij betreft niet! Stel je nou eens voor dat je — H — AHVB109876532 hebt. Het zou dan gezien het voorgaande best eens een goed idee kunnen zijn om 7 te openen. Waarom? Nou, als partner A heeft is het koud, en als iemand A en A heeft gaat-ie vast de verkeerde vasthouden als de klaverparade langs komt. Al te zaam best een aardige kans. Dit soort, toegegeven vrij belachelijke, overwegingen maakt bridge wel erg ingewikkeld.

"Gewone" spellen zijn echter ook ingewikkeld. Neem nou spel 14.

Thijs en Geert produceerden een biedverloop naar een slam waarvan ik dacht dat het vrij slecht was. De manier waarop ik dat soort dingen uitzoek is dat ik met gegeven OW handen de NZ handen varieer en dan kijk hoe vaak je double dummy het contract haalt. Meestal is dit een redelijke aanpak, maar toen ik het deed kwam er iets verbijsterends uit. Je maakt het slam in 82% van de gevallen en als je "weet" dat A fout zit wat de West hand natuurlijk geen goed doet toch nog in 74% van de gevallen. Ik geloofde het gewoon niet en ineens zag ik waar dit, in ieder geval deels, aan lag. Ziet u het ook? Hint: in een double dummy analyse doe je alles goed. Als bijvoorbeeld H sec achter de AV zit doe je het goed door de A te slaan.

Heeft u het gezien? In het gegeven spel heb je double dummy altijd 4 slagen. Omdat je zowel de 9 als de 10 hebt kun je de B er altijd uitsnijden. Dat helpt wel. Toen ik daarvoor gecorrigeerd had (door 10 te vervangen door de 7) zag de situatie er anders, maar niet heel anders, uit. A priori had het slam nog steeds 74% kans en gegeven dat A fout zit toch nog 64%.

Ik moet dus toch deemoedig het hoofd buigen. Ik was van plan lekker af te gaan geven op het slam maar kan dat dus beter niet doen. Toch is er nog wel wat op het bieden aan te merken en ik ga dat ook doen. De hoofdreden dat dit biedverloop volstrekt ontspoort is dat geen van beide handen op enig moment zijn hand fatsoenlijk gelimiteerd heeft. Als u ooit iets van mij wilt leren, leer dan dat biedverlopen waarin geen van de handen gelimiteerd is bijna altijd ontaarden in een verzameling gokjes die soms wel en soms niet goed aflopen. Thijs had daarom beter over de forcing 2 zijn hand kunnen limiteren met 3. De boodschap is "partner ik heb een minimum opening". Het bieden is natuurlijk nog steeds mancheforcing maar nu is er in ieder geval één van de partners die een idee heeft waar het naartoe gaat. Het zou mij niks verbazen als Geert dan saai 4 zou hebben gezegd. De kwaliteit van de score hangt dan af van hoeveel slagen er bij elkaar geharkt worden. Zijn dat er 11 dan heb je een alleszins respectabele score. Bij 12 heb je zelfs een hele goede score.

Nu Frank en Bastianne,

De manier waarop Bastianne 12 slagen haalde (maar goed ook, want ze zat in slam) kun je hier zien. Bijzonder geestig is dat ze zelfs nog een slag weggooide omdat ze, ongetwijfeld uit angst voor een introever, de V onder de uitkomst van Aas gooide. Toen Jos naliet de verplichte false-card van 9 in de eerste troefronde te doen kon die kleur ook niet meer fout en omdat de arme Jeroen 5 ruitens naast zijn klavers had kwam hij uiteindelijk in dwang voor 12 slagen. Hun biedverloop daarentegen verdient ook geen navolging, want volgens mij heeft Bastianne een keer een niet-forcing 2 geboden waarop Frank nog een manche poging deed en vervolgens naar slam werd gewalst. Ik hoop namelijk niet dat Frank zijn doublet de situatie manche forcing maakte want dan is dat weer een enorm overbod.

Bridge moeilijk. Hoezo?