Spel van de week 21 september 2021—Willem jan Maas

Sign o' the Times, vrij naar Prince

Voor het eerst in ruim twee maanden heb ik mijn ganzenveer weer geslepen en schrijf ik een Spel van de Week. En dat dan meteen in TCFKAK. Vroeger was dat het exclusieve domein van Jos van Kan, maar Jos speelt al een tijdje niet meer en het is dan wellicht een beetje onhandig om hem met het schrijven van spellen van de week op te zadelen. Overigens heb ik hem gesproken, gaat het prima met hem en komt er dus ongetwijfeld een tijd dat we weer van hem horen.

Ik zie nu alweer de reacties van het type "wat is TCFKAK nou weer?" Dat ligt nogal voor de hand zou ik zeggen The Competition Formerly Known As Kampioenscompetitie. Niet om het een of ander, maar je wordt toch treurig van hoe wat ooit het vlaggeschip van het competitiejaar op DBC was er nu uitziet. De kampioenscompetitie is duidelijk getroffen door de effecten van Corona. Of het verenigingsbridge ooit weer de oude wordt? Ik hoop het, maar durf er niet op te rekenen.

Goed, in dit sterk uitgedunde veld wordt nu dus een competitie gespeeld die de indeling in A en B lijn voor het volgende seizoen moet gaan bepalen. Een goed idee, omdat het waarschijnlijk een beetje raar is om de indeling te baseren op resultaten van anderhalf jaar geleden. Aan de andere kant is het ook een beetje raar om nog steeds garantiescores te geven bij afwezigheid omdat het verzoek ook is om thuis te blijven met klachten. Toch weer een extra drempel om thuis te blijven als je een beetje snotterig bent als dat je kansen op de plaatsingsladder frustreert. Het zal u niet verbazen dat ik daarom pleit voor een (desnoods per avond Zwitserse) indeling in één groep. Naar mijn idee leuker, spannender en rechtvaardiger.

Maar goed, dit waren weer mijn gebruikelijke vanaf de zijlijn gedane "aanbevelingen". Nu gaan we over tot de orde van de dag, spelletjes.

Wat mij betreft was het aardigste spel spel 23. We speelden dit tegen Bastianne en Frank die overigens luid jammerend aan tafel waren gekomen omdat het zo slecht ging.

Na een wat rukkerig biedverloop kwamen ze in 6 met, laten we zeggen, een wat tochtige troefkleur. De vraag is hoe je A974 tegenover V862 voor 1 verliezer moet spelen.

Nu ben ik getrouwd met Hedwig en weet daarom dat deze figuur al decennia een terugkerend fenomeen is in damestrainingen. Het is namelijk evident dat je de Aas moet slaan en daarna naar de V moet spelen. Behalve als achter de V onder de Aas de B of de 10 valt dan is het beter, vanwege restricted choice, de tweede keer te duiken. Om een reden die mij echter volstrekt onduidelijk is heeft de "alternatieve" speelwijze (de Aas slaan, alleen maar kleintjes zien vallen en dan toch duiken op de terugweg) op vrouwen een welhaast mythische aantrekkingskracht. Dat ze dit doen terwijl ze in de tweede ronde heel moeilijk kijken zal ondertussen wel duidelijk zijn.

Hoewel het contract in de hand van Frank zat wist hij toch de "aangewezen" speelwijze te vinden en schreef dus een uitstekende score.

In een ver verleden heb ik dit ook eens zien doen door Arie Toet. Verrassend, want Arie Toet was een zeer goede speler. Hij had alleen de handicap dat hij zeer slechtziend was. Zo erg dat hij zijn kaarten na het oprapen ongeveer twee cm van zijn neus moest houden om ze te kunnen zien en zijn partner tijdens het spelen de kaarten die vielen opnoemde. Toen hij echter deze figuur ook met succes op zijn Frank's aanpakte, en de tegenpartij daar zijn verwondering over uitsprak, zei Arie met verbijsterend veel zelfspot, "dan moet je je kaarten maar beter voor je houden".