Spel van de week 27 juli 2021—Geert van Dort

Groot slem in een parentoernooi

In de wetenschap dat ik met de spellen van deze avond mijn debuut als gast-spel-van-de-week-schrijver zou maken, ging ik er de eerste ronde goed voor zitten. Op spel 3 raap ik als west een extreem sterke hand op.

Het is een behoorlijk goede 7 schoppen, die helaas sneuvelt op het 4–0 zitsel. Verder mogen de klaveren niet al te slecht zitten. Na mijn sterke opening had Kees sleminteresse getoond en ik was er achter gekomen dat hij drie schoppens mee had en ruiten heer. Met die kennis bood ik onvervaard 7 schoppen. In het slechtste geval zou dat op klaverensnit zitten. Zoals gezegd is 7 schoppen een goed contract maar ik was toch een belangrijke wijsheid vergeten. In een niet bijzonder sterk parenveld moet je eigenlijk alleen 7 bieden, als je dat voor de start al kunt claimen. Dit spel bewees die wijsheid. De helft van het veld zat slechts in de manche, twee paren in 6 en twee in 7. Rustig 6 bieden zou dus al een hele goede score zijn geweest. De winst van groot slem is niet groot ten opzichte van 6, maar het verlies als het down gaat is wel heel groot.

Kortom, een beetje pech maar vooral te gretig.

L' histoire se répète

Vorige week lagen Rob Jagroop en Frank van Wezel tot en met spel 23 op koers voor de eerste plaats. Op de laatste tafel moesten ze tegen Kees, die toen met Fred speelde. Op het allerlaatste spel doubleerden zij Fred in 2SA. Dat contract werd met een overslag gehaald voor een score die zich laat raden en weg was de eerste plaats.

Ook deze week stonden Rob en Frank na 5 tafels op circa 62% en was de eerste plaats binnen handbereik. En op de laatste tafel was Kees weer de tegenstander. De eerste drie spellen waren goed voor hen verlopen en toen kwam spel 20 op tafel.

­

Frank opende als west de vijandigheden met een rustige 1 klaveren, Kees volgde 1 harten en Rob bood 1SA. Na 2 schoppen bij mij en 3 klaveren bij Frank vond Kees zijn hand een 4 schoppen bod waard. Dat lijkt mij wat veel van het goede en Rob was die mening ook toegedaan, wat hij kenbaar maakte door te doubleren.

Het biedverloop:

West	Noord	Oost	Zuid
v. Wezel	Schipper	Jagroop	v. Dort
1	1	1SA	2
3	4	doublet	einde

4 schoppen kan vanaf de start 1 down (1 klaverenslag en 3 ruitens) en dan moet de leider daarna de schoppen nog goed doen en en passant zijn klaverenverliezers wegwerken. Dat kan wel, maar is nog niet zo makkelijk. Het doet er hier niet toe, want vier schoppen gedoubleerd min 1 is al de zaaltop voor OW.

Het liep echter anders. Frank kwam uit met klaveren aas en switchte naar harten. Dat gaf mij de gelegenheid 2 ruitenverliezers in de hand weg te doen en 10 slagen te maken en betekende dat Rob en Frank wederom waren gestruikeld met de finish in zicht.

De vraag is echter wat er fout ging in de verdediging. Op de uitkomst speelde Rob klaveren 5 bij. Het is een goede afspraak dat bij een singelton dummy je niet aan/af of distributie signaleert, maar kleurvoorkeur aangeeft. Een kleine klaveren vraagt dan om ruiten na en een hoge klaveren om harten. Frank speelde dan ook trouw een harten na en daarmee was het contract dus gemaakt. De argumenten van Rob waarom hij klaveren 5 speelde kon ik niet helemaal volgen, maar dat neemt niet weg dat Frank de zaak nog steeds kan redden. Ik kan geen lay-out verzinnen waarin harten beter is dan ruiten. Een kleine ruiten na is nu bijna niet meer te verzinnen, maar ook na ruiten heer switch in slag twee is het contract nog steeds down. Rob moet dan overnemen, ruiten terugspelen en daarna zijn ruitenintroever incasseren.

Ook nu kostte het laatste spel ze weer de eindoverwinning