Spel van de week 20 juli 2021—Henk den Boer

Eindelijk weer live in De Ruimte

Deze avond was het zover: live bridge. Het was een plezier ieder weer te ontmoeten. Natuurlijk onder strenge voorwaarden: met name bij de entree wordt erop vertrouwd dat de deelnemers over een Corona app kunnen beschikken en verder niet verkouden zijn (ook niet de huisgenoten). De speelruimte is groot genoeg om voldoende afstand te bewaren, ook de tafels zijn eigenlijk te groot voor bridgen, maar voor het Corona tijdperk juist wel wenselijk. Vanavond waren 17 paren, een prima rustig begin, maar de komende weken zijn meer deelnemers, ook van buiten DBC, hartelijk welkom. 17 paren betekent een stilzit. Dat is niet prettig, maar er werd met name door Iwan Doyer van de nood een deugd gemaakt. Hij had een stilzit in de voorlaatste ronde, maar ging er niet bij zitten maar bracht aan iedere tafel de lekkere hapjes rond.

De Dames Johannes Coup

Over het bridgen zelf (daar ben ik ten slotte voor gevraagd om over te schrijven) moet ik bekennen dat mijn eigen prestatie niet om over naar huis te schrijven was, laat staan om daar een weekspel artikel mee te vullen). Aan tafel met de gebroeders Hein en Geert van Dort vertelde Egbert, mijn partner, een verhaal uit een ver verleden, over de Dames Johannes Coup. Bob Gelink (voor velen nog wel bekend) moest een 3 Sa afspelen tegen twee dames op flinke leeftijd. Uitkomst de V in een kleur, op tafel de H en twee kleintjes. Bob dook, ook in de volgende slag toen met de B werd vervolgd. Vervolgens werd de Aas in die kleur op tafel gelegd en daarna nog twee keer in die kleur. Vanaf de start down. De mevrouw (met achternaam Johannes) had van oorsprong AVBxx. Sindsdien heet deze speelwijze de Dames Johannes Coup.

Egbert vertelde dit verhaal enigszins besmuikt, want hij was net zelf slachtoffer van deze fraaie coup.

Na een kort biedverloop: N (Henk) opende 1, Z (Egbert) antwoordde 1. Op mijn 3 vervolgbod (betekent 4 mee en 18–19 punten) bood Egbert 4, waarop ik paste. Hein had goed geluisterd naar de bieding, veronderstelde dat ik de K wel zou hebben en kwam uit met V…. Egbert dook op tafel de K en dat betekende slechts 9 slagen; iedereen maakte 10 slagen in een contract. Daarom een kogelronde nul vanwege deze Dames Johannes Coup van Hein. Het maakte voor het resultaat overigens niet veel uit. De meeste NZ paren boden en maakten 4, dus het maken van 10 slagen zou slechts ongeveer 20 procent hebben opgeleverd.

Competitief bieden op niveau

Op een ander spel had ik tot drie keer toe een biedbeslissing genomen die alle drie keer discutabel was, vooral de laatste:

Met de oost hand opende ik 1, de eerste beslissing. Had ik wel voldoende om te openen? Mijn aardige 5 kaart gaf de doorslag om toch maar te openen. Vervolgens mocht ik weer bieden na: pas 1 2 D RD. Ik bood 3 om duidelijkheid te geven over mijn hand, het beloofde geen overwaarde. Na 3 door Z doubleerde Egbert weer en was ik weer aan de beurt voor de derde biedbeslissing. Egbert heeft gezien zijn bieden een hand met 4 en flink wat punten. Wat moet ik na het D van partner? Passen was (bijna) de jackpot, maar ik bood 3 Sa en toverde daarmee een bijna top om tot een magere score. 3 Sa bieden was wishfull thinking, want ik had veel nodig van partner (met een tophonneur en enige lengte in en verder topslagen in andere kleuren. Teveel gevraagd, maar bovendien gaat 3 dan ook genoeg down. Dus dat was een slechte biedbeslissing.

Volgende week beter.