Spel van de week 4 december 2018—Willem jan Maas

The boulevard of broken dreams

Ofwel, de avond van de gemiste kansen. Om te beginnen was de kans om in het hele veld dezelfde spellen te spelen gemist. Dat wil zeggen, uiteindelijk had iedereen wel dezelfde spellen gespeeld, maar in de A en B groep zaten ze veelal in verschillende boards. Een ongelukje met de dupliceermachine hoorde ik. De TC heeft alles echter keurig uitgezocht en door de uitslag voor de beide groepen apart uit te rekenen was er eigenlijk geen probleem. Het betekent wel dat de spelnummers die ik in dit verslag meld de spelnummers uit de A groep zijn. Voor de B groep moet u even kijken welk spel het daar was. Een andere grappige bijkomstigheid was dat de scores op de bridgemates, die je op de avond zelf kon zien, eigenlijk nergens op sloegen want elk spel was een mengeling van twee spellen die niets met elkaar te maken hadden. Nu zijn er mensen die zeggen dat het feit dat de scores die je op de bridgemates ziet niets met het spel te maken hebben meer regel dan uitzondering is op DBC, maar dat is kwaadsprekerij en achterklap. Wat ik wel bijzonder vond was dat ik toch nog diverse mensen vol overgave na elk spel de scores zag bestuderen.

Om dit onderwerp af te sluiten nog een kanttekening. Wellicht zijn er mensen die zich afvragen waarom, als het toch bekend is welk spel in welk mapje zat, er niet toch over het hele veld is uitgerekend. Daar is een zeer goede reden voor. Een spel met een identieke spelverdeling maar met een andere gever en/of kwetsbaarheid is een heel ander spel en kan dus niet gecombineerd worden.

Een gemiste kans… door beide partijen

Een gemiste kans deed zich voor op onderstaand spel

OW waren terechtgekomen in 4 wat double dummy helemaal koud is, zodat (ook weer double dummy) NZ beter met 4 hadden kunnen redden. Let echter op wat er gebeurde.

Noord kwam uit met ruiten, via de V voor de A. West speelde A en harten naar de H. Waarna hij klaver speelde. Zuid speelde de V en West maakte de eerste fout door de Aas te pakken. Als hij duikt kan het niet meer down, maar hij pakte en speelde klaver na. Het enige wat Noord (ik dus) nu moet doen is schoppen gaan spelen. Alle variaties leiden dan tot down. Zuid krijgt dan altijd nog twee slagen. Dit is een nuttige demonstratie van het feit dat redden niet goed is terwijl het eigenlijk goed is, maar uiteindelijk toch goed blijkt te zijn. In de war? Lees deze zin nog maar eens rustig na.

Nog een gemiste kans

Op onderstaand spel kwamen NZ in 3SA via een 12–14 SA opening van Noord.

Oost kwam uit met en nadat hij de eerste slag met A won speelde West B na. Omdat West een fractie van een seconde geaarzeld had nadat Zuid Stayman gedaan had, dacht ik dat ik thuis was omdat ik "zeker" wist dat H goed zat. Dat klopte, maar met de ruitens 4–1 waren er toch pas 8 slagen. Gelukkig kon ik West tot een foutje verleiden. Na H speelde ik A, nam de klaversnit, speelde V en zag het zitsel. Ik dook nu een hartje (voor Oost) die schoppen naspeelde, ik pakte en om het voor West nog wat mistiger te maken speelde ik ook de vierde schoppen. Omdat West ondertussen V had weggegooid, speelde Oost H na die ik pakte. Ik speelde nu klaver uit de dummy toen West nog B9 en H10 had.

West lette hier niet goed op en speelde de 10. Hiermee liet hij het contract halen, want ik kon nu pakken en klaver naspelen waardoor hij de laatste 2 slagen aan de tafel moest geven.

Een goede gok?

Zoals u waarschijnlijk weet is het bij bridge lonend om kwetsbaar scherpe manches te bieden. Dit komt doordat je (veel) meer kunt winnen dan verliezen. Typisch kun je 450 punten winnen (620 tegen 170 = 10 imps) en 240 punten verliezen (140 tegen -100 = 6 imps). In een parenwedstrijd ligt dat overigens anders, en het wordt ook een iets ander verhaal als je veel down gaat. Maar goed, de lokroep van de kwetsbare manchebonus zorgde er voor dat ik op onderstaand spel 4 probeerde. De eerste vraag is natuurlijk "was dat nou handig?" Dat blijkt erg mee te vallen. Double dummy blijkt het contract maar liefst 49% kans te hebben, niet zo slecht dus.

Zoals de kaart ligt is het echter helemaal kansloos (-2 bij een schoppenuitkomst, lastig te vinden vanuit West), maar eigenlijk altijd wel 1 down. Uiteindelijk ging ik 4 down in een wanhoopspoging om het contract te halen voor -10 imps. Bas en Iwan haalden het gewoon voor +11 imps. Interessant geval voor de mensen die denken dat het spelen bij bridge van ondergeschikt belang is ten opzichte van het bieden. Allebei in het zelfde contract 21 imps verschil. Oeps.