Spel van de week 22 december 2015—Willem jan Maas

Risico's van een oud huis—een Kerstvertelling

Janus en zijn vrouw hadden net hun, grondig opgeknapte, huis betrokken. Het was voor het eerst dat ze een huis hadden gekocht waarvan ze niet de eerste bewoner waren. Dat dat laatste consequenties had waar ze niet aan gedacht hadden bleek snel toen ze er aan toe kwamen om de zolder uit te mesten. Daar waar je bij een nieuw huis nog wel eens geconfronteerd wordt met wat bouwafval, waren het nu dozen vol met allerlei paperassen. Nu waren ze helemaal niet van plan om dat spul allemaal uit te gaan zoeken, maar één doos zat vol met wat leek op aantekeningen over bridge. Door zoiets wordt je toch afgeleid en ze begonnen de aantekeningen toch door te nemen. De schriftjes waren erg oud en erg vergeeld, maar in in een keurig handschrift stonden er naar al gauw bleek toch interessante dingen in.

Blijkbaar was de vorige eigenaar (mijnheer K.) een fervent bridgespeler geweest. Ze wisten dat niet, want ze hadden deze man eigenlijk nog nooit gesproken of gezien. Alle zaken waren gedaan met de makelaar en met een neef die als bewindvoerder optrad. De vorige eigenaar zelf woonde naar verluidt in een verzorgingshuis en deed niet zo veel meer. Toch stonden er erg leuke dingen in "de schriftjes". Zo leuk, dat Janus ze van voor tot achter doornam.

Eén schrift had het label False cards en daarin stonden aardige dingen als

Stel je zit Oost, de tegenstander zit in 4 en dit is de schoppenpositie die je ziet

	AV42
3		1095
	7

De leider speelt de 7 via de 3 van partner naar de V in dummy. Je moet nu de 10 of de 9 spelen. Waarschijnlijk is de positie

	AV42
H3		1095
	B876

Als je "gewoon" klein legt, heeft de leider geen keus. Hij slaat de A en omdat de H valt heeft hij geen troefverliezer. Hoe anders is het als je de 10 of de 9 speelt. De positie zou dan kunnen zijn

	AV42
H53		109
	B876

De leider kan dan zonder verliezer alle troeven halen door naar zijn hand te gaan en de B voor te spelen.

Maar dit soort dingen was niet het enige wat in het schriftje stond. Er stonden ook talloze voorbeelden van wat de leider moest doen om twijfel te zaaien bij de tegenspelers. Een voorbeeld was

Stel, je zit in 4 en dit is de ruitenpositie

	HV842
3
	B109

Als West uitkomt met de 3 denk je dat dat een singleton is en de hele kleur dus verdeeld is als

	HV842
3		A765
	B109

De enige manier om twijfel te zaaien bij Oost is nu hoog in dummy te leggen en in de hand de 10 bij te spelen. Elke andere kaart is fout. Als je de 10 speelt kan West gestart zijn van B93. Als je de 9 of de B speelt, doe je net of West B103 of 1093 heeft. Daar kom-ie de 3 niet van uit.

Om een heel lang verhaal kort te maken, door de schriftjes kreeg Janus toch wel een ander beeld van de eigenaar. En of het nou de tijd van het jaar was of iets anders, op een avond, een paar dagen voor Kerst, besloten Janus en zijn vrouw in het verzorgingshuis op bezoek te gaan. Al gauw troffen zij daar de heer K. aan in de recreatieruimte. De man zat ogenschijnlijk tamelijk ongeïnteresseerd naar de TV te kijken. Toen ze zich echter voorstelden en vertelden over de aantekeningen die ze op zolder gevonden hadden fleurde K. helemaal op en vertelde dat in de tijd dat hij nog "landelijke hoofdklasse" speelde er heel wat minder literatuur was en je alles zelf uit moest zoeken. Voor de jongelui onder de lezers, landelijke hoofdklasse was toen wat nu de Meesterklasse heet. Maar, zei hij, omdat er in het verzorgingshuis nog maar één andere bridger woonde en hij niet echt de deur meer uit kwam, speelde hij niet meer. Dus, zei hij ook nog, die schriftjes mochten ze wel houden. Janus en zijn vrouw keken elkaar aan en stelden voor om een paar handen te spelen. Daar had K. wel oren naar en het duurde niet lang of het volgende spel kwam op tafel.

	AV93
	A
	HVB3
	A632
HB		1075
V863		B10752
A109872		4
7		VB105
	8642
	H94
	65
	H984

Na een zeer ingewikkeld biedverloop waarin Noord een zeer sterke 4=1=4=4 aan gaf, was Janus als Zuid leider geworden in 4. Mijnheer K. kwam uit met zijn singleton. Nu lijkt dit spel ongelofelijk simpel, de lage kleuren zitten weliswaar heel erg slecht, maar omdat de troeven goed zitten is er geen vuiltje aan de lucht. Je neemt H, snijdt in troef, incasseert een tweede troef en pest A er uit. Je maak dan eigenlijk altijd iets van drie troeven, 2 hartens, 2 ruitens, 2 klavers en een introever. Toen Janus echter een troefje uit Zuid speelde, speelde K. de H. Dit deed Janus besluiten geen troef meer te spelen maar direct A er uit te pesten. Dit was geen succes. K. pakte de A, gaf zijn partner een introever, kreeg een klaver introever en speelt nogmaals waardoor troef 10 ook nog binnen kwam. Eén down in een koud contract. (Je zou bijna denken dat Janus eigenlijk Bas of Wj heette, Redactie.) Janus complimenteerde K. met zijn fraaie misleidende speelwijze. "Ach", zei die echter, "ik deed niks bijzonders, ik speelde alleen maar de bekende kaart. Ja, misschien een rondje eerder dan dat-ie bekend zou worden, maar dat was alles."

Al met al hadden ze een heel gezellige avond, zo gezellig dat Janus en zijn vrouw nog regelmatig terugkwamen om een paar spelletjes te spelen.

Ik had het natuurlijk allemaal nog veel doller kunnen maken, maar de strekking van dit verhaal is duidelijk. Je kunt soms mensen met een kleine inspanning een groot plezier doen. Om een of andere reden denken we daar met Kerst wel eens aan, maar anders veel minder. Ik zou zeggen, hou dat gevoel vast, ook na de Kerst. Fijne dagen van Hedwig en mij en uiteraard van de andere schrijvers.

Overigens, het zou best eens kunnen dat het getoonde spel een spel uit een oude Gold Cup finale is, oorspronkelijk gespeeld door de Engelse topper Tony Forrester en gerapporteerd door Zia. Maar ja, beter goed gejat dan slecht verzonnen, niet waar