Spel van de week 21 Oktober — Willem jan Maas
They're back!
Na alle stukken van de week, waar haalt Jos ze toch vandaan, nu weer een "gewoon" spel van de week. Nou ja, niet helemaal gewoon, want het spel van de week is wat mij betreft niet op dinsdag gespeeld, maar al op de donderdag ervoor.
Stel je voor, je hebt de volgende hand: 8 9842 1053 108542. Links opent 1, partner volgt 1SA, en rechts doubleert. Het is nu vrij normaal om 2 te bieden. In een SA contract is je kaart waardeloos, in een klavercontract niet. Jammer genoeg spelen Hedwig en ik echter Raptor, een conventie waarbij het 1SA volgbod gebruikt wordt om handen die anders vaak moeilijk biedbaar zijn te kunnen behandelen.In dit geval toont het een vierkaart en een langere lage kleur.
Als dat gedoubleerd wordt spelen Hedwig en ik dat je past als je 1SA wel wilt spelen, de bekende kleur biedt als je dat wilt spelen, en redoubleert als je de onbekende kleur wilt spelen. Voor de rest is alles echt. Omdat ik het idee had dat het het beste zou zijn om in de minor van Hedwig te spelen, redoubleerde ik dus, en zeer tot mijn ongenoegen (zeg maar gerust afgrijzen) bleef het daarbij. Een misverstandje. Hedwig was even onze afspraken kwijt. Na deze zeer dure systeemoverhoring (–2800, niet kwetsbaar) hadden we wel een nieuw record. Nog nooit hadden we op 1 spel 20 imps verloren.
Dit lijkt me wel een aardige kandidaat voor het spel van de week, maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat de lezers toch meer geïnteresseerd zijn in leuke spellen van DBC. Nu ben ik natuurlijk niets als geen slaaf van mijn publiek en dus doe ik ook nog wat drama's van dinsdag. Ik zou natuurlijk ook een verhaal kunnen houden over de merites van Butler telling, maar dat is toch een beetje meer van hetzelfde (zie bijvoorbeeld het lustrumboekje). Overigens, laatst las ik de autobiografie van Bob Hamman, "At the table", en hij laat ook geen spaan heel van de Butlertelling, dus u begrijpt, ik beveel dit boek van harte aan. Mocht u denken dat Hamman's afkeer van Butler voortkomt uit frustratie, niets is minder waar daar zijn internationale carrière ooit begon met het winnen van de Amerikaanse trials, een toernooi dat destijds nog op Butlerbasis werd uitgerekend.
Maar nu een paar spelletjes. Het was duidelijk dat zelfs een paar wat zeer veel afspraken heeft, zo nu en dan niet op dezelfde golflengte kan zitten. Na het rampje dat ik hierboven beschreef (–2800), viel onderstaand misverstand dus nogal mee.
Spel 22 | Noord | |
---|---|---|
O/OW | HV97 | |
HV109 | ||
1054 | ||
A10 | ||
A10542 | 8 | |
7 | AB2 | |
AH | V876 | |
H7652 | B9843 | |
B63 | ||
86543 | ||
B932 | ||
V |
Oost | Zuid | West | Noord |
---|---|---|---|
Jos | Hedwig | Jeroen | Wj |
pas | pas | 1 | pas |
1SA(1) | pas | 2 (2) | DBL (3) |
pas | pas (4) | pas (5) |
- Gealerteerd (forcing)
- Gealerteerd
- Zonder te vragen wat 2 was (stom!) er van uitgegaan dat het het gebruikelijke (bij een forcing SA) "vanaf een driekaart" zou zijn. DBL is dan take-out voor klaveren.
- Hedwig vroeg wel wat 2 was en kreeg een heel verhaal, "geen 6, geen 4, geen goede 4, kortom het kan in principe vanaf een singleton zijn". Nu leek het er op dat ik wel eens klaver zou kunnen hebben. Uiteraard had ik, als ikzelf gevraagd had wat 2 was, geen doublet geriskeerd.
- Het zal mijn tijd wel duren.
Door een compression play van de eerste orde, d.w.z. er werd 1 slag minder gemaakt dan er in zat, stokte de teller op 780 in plaats van 980. Alleen een aartsoptimist denkt nu dat dit (voor NZ) goed is voor +11 omdat het veld "natuurlijk" de dode 6 biedt, maar dat was helaas hier niet het geval. Sommige dagen kun je ook beter in bed blijven.
Toch was het niet alleen maar negatief, want zoals u ziet, zit er al een beetje progressie in. De –20 van donderdag was al veranderd in –11. Jammer genoeg stokte het daar een beetje, want het volgende drama was toch nog –10. Het betrof spel 5.
Spel 5 | Noord | |
---|---|---|
N/NZ | A10875 | |
A32 | ||
54 | ||
V73 | ||
B962 | V43 | |
HV7 | B854 | |
B6 | V98 | |
9864 | H105 | |
H | ||
1096 | ||
AH10732 | ||
AB2 |
We zaten daar in een aantrekkelijke 3SA (zoals een behoorlijk aantal anderen), en Oost "vond" de hartenstart. Bij elke andere start is het natuurlijk helemaal koud omdat je dan altijd (ten minste) 2, 1, 5 en 1 kunt halen.
Na de hartenstart is er echter een soort van "1 van de 2 snits" speelwijze onder de aanname dat de ruitens rond zitten. Het is een speelwijze die zo ontzettend automatisch is dat je hem zelfs doet als je geen idee hebt hoe het moet. Je pakt de derde harten, incasseert H en speelt A,H en na. Als West aan slag komt is het nu perforce gemaakt (hij moet een zwarte kleur spelen, waardoor je 5, 1, 2 en een of 5, 1, 2 en 1 maakt). Als Oost aan slag komt kan hij de dertiende harten meenemen, maar moet dan een zwarte kleur spelen. Is dat dan heb je weer 5, 1, 2 en een , het moet dus klaver zijn, maar dan heb je de snit op H.
Je maakt het dus als West de derde ruiten heeft (50%) of als oost de derde ruiten heeft en de klaversnit goed zit (25%). Uiteraard onder de aanname dat de ruitens 3–2 zitten. Niet al te lastig dacht ik, maar ik dook de eerste ruiten naar West die er goedgemutst uit kon met een schoppentje waardoor het alleen nog gemaakt kon worden als ik nu A had gepakt en de klaversnit had genomen. Dat is zo'n rare speelwijze dat zelfs ik die niet vond.