Bumpy ride -- 20 mei 2014 -- Jos van Kan
Het is weer paren en dat betekent weer opletten geblazen bij ieder spelletje, want voor je het weet heb je een nul aan je broek. Een aardig voorbeeld van hoe het kan verkeren waren drie opeenvolgende spelletjes tegen Harry en Rudy.
Redding
Het begon zo goed...
Spel: 17 Noord Niemand
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
West | Noord | Oost | Zuid |
Rudy Visser | John van der Meij | Harry Geelen | Jos van Kan |
-- | 1 | 1 | 31 |
4 | 5 | pas | 6 |
pas | pas | 6 | dbl |
einde | | | |
1. splinter in onbekende kleur
|
Na het normale begin van 1 door N en het 1 volgbod van O kon ik een nieuw speeltje uit de kast trekken: splinter in onbekende kleur. (Nou ja, zo onbekend was die nou ook weer niet). Rudy volstond met 4 en John bood 5, bedoeld als waarden in het tegenspel, maar door mij opgevat als slampoging met controle. Nou, dacht ik, als hij een slampoging doet en ik heb AH vijfde van troef, dan weet ik het wel. Right on target as usual, pleegt Eddy Kantar over dit soort situaties op te merken.
Iets diepere analyse van de situatie had mij toch wel te denken moeten geven. Immers als 5 cue en slampoging is, dan heeft hij (dus) geen -controle en geen -controle. Wat voor soort hand kan dat nou zijn? Kortom het kan gewoon geen slampoging zijn. Echter, de laatste fout is altijd het kostbaarst en Harry geloofde het allemaal en redde. Ik doubleerde om aan te geven dat het wat mij betrof geen 7 was en dat was de eerste correcte evaluatie.
Zelfs 5 is al in gevaar, want daar moet je de nog goed doen. Eenmaal ging dat down en daar heb ik alle begrip voor. Als O volgt en W komt al op de proppen met A, dan ligt het wel enigszins voor de hand om O op A te taxeren. Maar W moet wél naspelen in slag 2 en niet iets anders, want dan is het gelijk gehaald.
Dat was een nogal onverdiende 100 voor ons.
Regel van Theo
In de jaren 80 heb ik nog een tijdje met Theo Post gespeeld en die zei altijd "Als ik het niet weet kom ik met
uit." (Ja, hij kwam ook wel eens met iets anders uit). Op het volgende spel moest ik aan hem denken.
Spel: 18 Oost NZ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
West | Noord | Oost | Zuid |
Rudy Visser | John van der Meij | Harry Geelen | Jos van Kan |
-- | -- | 1 | pas |
1 | dbl | 1SA | pas |
3SA | einde | | |
De beslissing van John om te doubleren en niet 2 te volgen is wel voor discussie vatbaar, want je gaat alleen maar spelen in de 6-4 fit en anders speel je . Dat is nogal een positie om in te nemen. Bob Ewen zegt van dit soort situaties dat je beter in je sterke kleur kunt volgen en de andere aangeven in tweede instantie, hetzij door hem te bieden hetzij door een take out double.
Het onderhavige spel liet nog een ander nadeel zien: als je het bieden niet wint, heb je niets gedaan om de verdediging te helpen en ik moest tegen 3SA beslissen of ik met of met moest uitkomen. Conform de regel van Theo kwam ik dus met uit, maar dat was geen succes: ik maakte alleen een lengteslag in en daarmee was de top-nul-stand weer 1-1
Theorie
Sommige situaties komen zo zelden voor, dat ze vaak onbesproken blijven, zelfs in al heel lang samenspelende partnerships. Wat te denken van
1X-(1Y)-1SA-(2Y)-p-(p)-dbl?
Wij waren het er niet over eens: John dacht 100% straf, ik dacht tendeert naar uitnemen, maar je kunt ook passen als je hand zich er toe leent. En dit was het spel:
Spel: 19 Zuid OW
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
West | Noord | Oost | Zuid |
Rudy Visser | John van der Meij | Harry Geelen | Jos van Kan |
pas | 1 | 1 | 1SA |
2 | pas | pas | dbl |
einde | | | |
De kwetsbaarheid maakt passen natuurlijk aantrekkelijk, zelfs als je mijn interpretatie aanhangt, maar de gunstige plaatsing van V en het 2-2 zitten van de troef maakte dat Harry niet meer dan vijf verliezers had. Stand: 1-2.