Spel van de week — 11 September 2012
Er bestaat een hele leuke sketch van de Bonzo Dog Doo Dah band (wie kent ze nog) met een hoog Monty Python gehalte over een man die zijn shirts wil laten reinigen. Het komt hierop neer dat hij bij een stomerij naar binnen gaat en daar zijn shirts ter reiniging aanbiedt. Bij het in ontvangst nemen zegt de vrouw achter de toonbank, "Dat is dan 3 weken", waarop de man vertwijfeld uitroept dat buiten de winkel een bord staat met "59 minuten reiniging". "Dat is alleen maar de naam van de winkel, schat", zegt de dame achter de counter.
Precies dat gevoel had ik al een tijdje bij het spel van de week, wat eerder in de buurt kwam van "spel van het kwartaal". Nu weet ik uit eerdere ervaring hoeveel werk het schrijven van een spel van de week stukje is, maar toch vind ik het jammer dat er nog maar zo weinig zijn, en aangezien ik op dit moment geen ZZPer ben, maar ZZWer (zelfstandige zonder werk), heb ik aangeboden weer bijdragen te gaan leveren. Dat dit aanbod zonder slag of stoot aanvaard is, zegt volgens mij meer over de wanhoop van het collectief dan over iets anders, maar de deur staat dus weer open voor cynische commentaren, gejammer over de regels, getier op (vermeend) onethisch spel, en (zelden) een juweeltje van een spel. Uiteraard schrijf ik liever over onze heldendaden dan over onze rampen, maar de journalistieke integriteit zal zo nu en dan van mij eisen dat ik beschrijf dat ik iets bijzonder stoms deed. Dat moet dan maar.
Enfin, op de avond van 11 september deden wij bijzonder weinig doms, wat uiteindelijk resulteerde in een score van ruim 65%. Een prettige binnenkomer, en derhalve volop spellen om te beschrijven. Stukjes na een avond van 40% zijn altijd een stuk bondiger.
Om te beginnen vond ik dat ik een biedprobleem had op spel 2. Ik had daar de volgende hand
HB106
-
AVB653
HVB.
De opening was makkelijk (vind u dat ook?) namelijk gewoon 1. Partner antwoordt met 1 en gezien de potentiële misfit denk ik dat 1 nu beter is dan ongeveer al het andere. Uiteraard bood ik dat dus ook. Partner bood nu 2, en dit is nou een bod waar de theorie eigenlijk over zwijgt, althans de mij bekende theorie. Nou hebben Hedwig en ik vroeger lang EKAS gespeeld, en daar was de boodschap dat de opener in dit biedeverloop alleen maar paste met een minimum misfit. Ik heb geen idee of dat bij 4 kaarten hoog en een sterke SA opening ook zo is, maar Hedwig en ik spelen het in ieder geval wel zo. daarom bood ik nu 2SA, en Hedwig, die nu wist dat ik geen minimum had 3SA. Nou kun je op dit spel beter in 7 zitten dan in 3SA, dus een triomf voor ons bieden was het niet.
Dus verkeerde speelsoort, verkeerd niveau, en tot overmaat van ramp ook nog de verkeerde hand. Zuid had namelijk geen problemen met de uitkomst (A). "Gelukkig" vertelde ze zich toen en switchte, zodat we toch nog 12 slagen haalden. Maakte allemaal niks uit, want iedereen op een heel ongelukkig paar na haalde 13 slagen in SA, of zat (zeer goed) in 6 (goed gedaan, door van de Dool en van der Slik voor een verdiende topscore).
In de B-lijn is dit slam overigens 2 keer geboden, door de heren Moerman en van Namen en Blankenspoor en Raaijmakers. Wie Jan Moerman wat beter kent, staat hier niet van te kijken. Wie weet (en dat zullen er niet veel zijn) dat de heer Raaijmakers het spel ooit nog van mij geleerd heeft, ook niet. Dit laatste is uiteraard niet serieus (hij heeft het wel van mij geleerd, maar dat heeft hoegenaamd niets met zijn slamtechniek te maken [wij zaten in 3SA weet u wel]).
Ik had het ook graag gehad over een spel waar ik (ongedoubleerd) een pak af ging, maar ik heb moeten beloven het niet over dat spel te hebben, anders mocht ik geen spel van de week schrijven.
Een leuk spel vond ik ook, spel 19. Niet alleen omdat we daar 100% op scoorden, maar ook omdat het veel zegt over de aanbevolen techniek in een parenwedstrijd. Veel mensen vinden paren geen "echt bridge".
Waarom is dat? Nou vanaf het begin dat u bridge geleerd heeft is er in gestampt dat bridge een puntenspel spel is, en dat het er om gaat om zoveel mogelijk punten te winnen dan wel zo min mogelijk punten te verliezen. Bij paren ligt dat echter iets subtieler. Het gaat er namelijk om, om beter te zijn dan de anderen die het spel ook spelen, hoeveel beter is niet van belang. Ben je beter dan iedereen dan scoor je de "top", scoor je slechter dan iedereen dan scoor je de "nul".
Stel je nu eens voor dat je 10 spellen speelt, op 9 van die 10 spellen scoor je 10 punten meer, op 1 spel 1000 punten minder. in "echt bridge" scoor je -910 punten. In paren echter 90% (9 maal de top, 1 maal de nul). Bij paren gaat het er dus niet zozeer om hoeveel je het beter doet, maar hoe vaak je het beter doet ("frequency of gain, is the name of the game"). In de praktijk betekent dit dat je (onder andere) moet proberen om geen slag(en) weg te geven bij de uitkomst.
| Spel | Noord | . |
|---|---|---|
| 19 | HV8 |
|
| Zuid | HV |
|
| OW | VB1086 |
|
| H65 |
||
| 96 |
AB75 |
|
| 109875 |
32 |
|
| AK |
9742 |
|
| VB74 |
832 |
|
| 10432 |
||
| AB64 |
||
| 53 |
||
| A109 |
Na twee passen opende Noord met 1SA, waarna Zuid via Stayman 2SA bood, waarop Noord paste. Ik ben het met de pas van Noord eens, maar niet met het 2SA bod van Zuid. Twee azen, geen 4=3=3=3, en een B in combinatie met de Aas, is toch eerder 10 (of meer) dan 9 punten waard. De Noord hand is echter een automatische pas (op 2SA).
Wat nu belangrijk is, is de vraag wat Oost uit moet komen. Waar "conventional wisdom" in een viertallenwedstrijd (of Butler) een schoppentje aanbeveelt, leek mij dat in een parenwedstrijd helemaal fout. Veel te veel kans dat het iets zou kosten. Omdat partner gemarkeerd is met minstens 4, leek mij de hartenstart niet onaardig. Dit had twee immense voordelen:
- De hartenpositie was onmiddellijk duidelijk voor de verdediging.
- De leider kwam niet makkelijk in dummy waardoor het heel natuurlijk was om de ruiten te beginnen met het voorspelen van de V en later te vervolgen met de B.
Hierdoor liepen de ruitens niet en zolang de verdediging op haar tellen paste, was 8 slagen het maximum. Ga zelf maar eens na wat het verschil is met een schoppenstart. De 10 houdt in dummy en je begint met een kleine . Je kunt nu niet meer van 10 slagen worden afgehouden. Om 3SA echter altijd tegen te houden, zelfs als de leider de ruitens raadt, moet je met klaver uitkomen. Niet makkelijk!
Overigens is het wat mij betreft ook verre van zeker dat conventional wisdom het in een viertallenwedstrijd bij het goede eind heeft, maar daarover wellicht meer tegen de tijd dat we gaan Butleren.