Varia -- 24 januari 2012 -- Jos van Kan

Er gebeurde weer van alles op de set van 24 januari en eigenlijk was elk spel wel de moeite waard, maar ik moet me beperken.

Tegenspel

Henk den Boer had een tegenspelprobleem op spel 6: Partner komt tegen 3SA uit met 3 voor je B, je incasseert je 3 slagen, bij de leider valt 1082 en bij de maat 345. Wat nu? Antwoord op het eind van het artikel.

Freak

Wim Lotgering zal vanuit de hemel met genoegen hebben neergekeken op spel 8:

Ger en Henk vonden de introever niet en scoorden de overmijdelijke 4 slagen voor -500 en in wezen beter dan het par resultaat op de hand, maar daar hielden we toch niet meer dan 1 punt van de 10 aan over. Het slam werd slechts tweemaal geboden en dat is niet zo raar. Henk stond nogal op zijn tenen met 3, waarna de beslissing om 6 te bieden niet zo moeilijk was en inderdaad het enige probleem lijkt hoe gecontroleerd 7 te onderzoeken.

Hoewel, als je 2 voor beide hoge kleuren speelt (heb ik al eens verteld hoe afschuwelijk ik dat vind?) dan is het voor N wel wat eenvoudiger om erin te komen en zal het spel toch ook niet onder 6 de deur uitgaan.

Dekken of niet dekken?

Spel 13 bevatte een subtiele pointe:

Na het gegeven biedverloop was de uitkomst met een vet krijtje op tafel getekend, dus dat was het probleem niet. Ricardo dook een keertje en speelde V en 10 na. Ik dekte niet en hij had verder geen problemen meer toen hij de 10 liet doorlopen. Omdat O's 8 meevalt is het spel altijd gemaakt of W dekt of niet. Maar Marten wees erop, dat het handiger is om de 9 voor te spelen als je liever niet hebt dat er gedekt wordt. Dat is helemaal waar: als W B8xx heeft en O 10x dan staat dekken van de 9 echt een beetje slordig.

Kiss of death

-200 in de paren wordt ook wel de doodskus genoemd. Dat was het ook op spel 15, maar deze keer stierf de verkeerde. John had een stuk of vier 's meer dan ik verwacht had en daarom stelde onze verdediging ook wat minder voor dan ik had gehoopt. 2 ging nog wel 1 down voor +200, maar daarmee versloegen we alleen maar het paar dat in een deelscore bleef steken.

Interessant

In de paren zijn er geen oninteressante spellen. Kijk bijvoorbeeld naar spel 21.

NZ kunnen 7 slagen maken in SA en OW 6. Maar wie het eerst 1SA biedt in dit soort gevallen wint de pot. Tenzij NZ 1SA gedubbeld mogen tegenspelen. Sommige spelers openen altijd op A-A-H en als N 1 opent liggen ze op koers: O doubleert, Z redoubleert en W? Als W nu 1SA biedt wordt dat waarschijnlijk gedoubleerd door Z en dan komt het op tegenspelvardigheid aan: NZ moeten A eruitwerken voordat Z's entree verdwenen is.

Het beste contract voor OW is 1, maar dat is niet zo gemakkelijk te bereiken. Daarin maak je in wezen dezelfde slagen als in SA, behalve, dat je nog een je van je driekaart kunt troeven voordat de tegenpartij die eruitgetrokken heeft.en als ze dat doen terwijl A er al uit is komt dummy met de derde aan slag om 4 =slagen te cashen.

NZ die in 1SA terechtkwamen wonnen de hoofdprijs: 9/10 voor +90. De NZ's die 1SA ongedoubleerd downspeelden haalden nog 7/10, want 1SA werd nog een paar keer gehaald in OW.

Bij ons kwam John tegen Ron's 1SA uit met 7 (1e,3e,5e) voor 4,9,B. Ron vervolgde met 4 naar de V die hield en naar zijn B die John nam met het A. Hij switchte nu heel goed naar 10, waarna de problemen voor de verdediging over waren.

Tegenspel (2)

Het voor de hand liggende naspel is natuurlijk , naar het zwak van de tafel, maar er zijn een paar contra-indicaties. Partner heeft, gezien het biedverloop een singleton en alleen A sec brengt hem nu aan slag voor de directe down. Maar als partner A sec heeft heeft de leider in geen velden of wegen 9 slagen in de minors. Hij is dan immers gemarkeerd met HVB9 en hij kan (14-16) niet AV AV in beide minors hebben. De singleton naspelen is natuurlijk geen goed idee, maar wedt in ieder geval op meer dan één paard. In de praktijk was dat goed geweest, want het hele spel was: Henk speelde echter na en toen de V viel onder het A had de leider 9 slagen.

---