ICOON - 3 mei 2011 - Henk den Boer

Persoonlijke herinneringen aan Wim Lotgering

Alles in deze bridgeweek staat in één teken: het overlijden van Wim Lotgering. Het Bestuur heeft een mooie IM over Wim geschreven. De voorzitter van het District (zie de website van het district: www.nbbdelft.nl) heeft ook een reactie namens het District gegeven.

Op deze plaats draag ik ook graag bij aan het koesteren van de herinneringen aan Wim.

Enkele weken geleden ontving Wim het erelidmaatschap van DBC. Een onderscheiding die hem werkelijk iets deed. Wim stelde dit zeer op prijs. Op die avond vertelde ik hem dat ik, sinds ik lid ben (vanaf 1976 of 1977, niet anders weet dat Wim de organisatie regelde bij de clubavonden van DBC. Wim gaf als reactie aan dat er jaren waren waarin meerdere rollen vervulde: wedstrijdsecretaris DBC, secretaris bestuur DBC en wedstrijdsecretaris bij het district. Ook was hij vaak actief in de organisatie van brdigedrives bij andere verenigingen. Kortom, het bridge bij DBC en in het district was in feite afhankelijk van één persoon: Wim Lotgering.

Zelf heb ik enkele jaren ook deel uitgemaakt van de technische commissie van DBC. Dat was voor mij geen moeilijke taak, aangezien Wim de drijvende kracht was in de wekelijkse organisatie van clubavonden. De kroegentocht was ieder jaar voor Wim een helse klus. Van al wat jaren geleden herinner ik mij dat Ans en ik meehielpen met het dupliceren van de spellen (door vakantie kon ik heel vaak zelf niet meedoen aan de kroegentocht, maar dus wel meehelpen in de voorbereiding). Koffers vol met spellen bij Wim ophalen, dupliceren en weer terugbrengen. Het huis van Wim was in alle opzichten vol van bridge. Overal de koffers met spellen. Uiteraard de PC pontificaal in huis en er hing een rokerige sfeer en poezen liepen rond. De organisatie van een kroegentocht ging Wim bepaald niet in de kouwe kleren zitten. Directe omstanders wisten al twee maanden van te voren dat de kroegentocht eraan kwam. Wim was in die periode nauwelijks aanspreekbaar en was volledig op de kroegentocht gefocust. Op de clubavonden merkten we er weinig van, behalve dan dat we al weken op de avond vele spellen moesten terugsorteren. Soms ging er ook iets mis. Door een (korte) stroomstoring in een nacht voor een kroegentocht was het (computer)programma voor de kroegentocht "verdwenen". In de nachtelijke uren moest Wim dit weer proberen te corrigeren met als gevolg dat Wim zich versliep in de ochtend daarop. Ook bij andere gebeurtenissen kwam het nog wel voor dat Wim ’s ochtends laat verscheen. In dit opzicht had Wim een "gebruiksaanwijzing" : zeker als in de ochtend werd begonnen, was het verstandig Wim op tijd op te halen.

Toen internet en de kastjes nog niet bestonden, ging alles nog met papieren formulieren. Op de clubavonden ging het nog wel om diezelfde avond de uitslag per lijn te berekenen (al moest inderdaad zoals in het IM al staat vermeld, Wim voral in de A-lijn heel vaak correcties toepassen), maar dat lukte niet in de kampioenscompetitie (topintegraal). De week erna hing de uitslag dan aan de muur. Maar er waren diverse leden die daarop niet konden wachten en al de volgende dag naar Wim belden om de uitslag te vernemen. Daar nam Wim alle tijd voor. Een geweldige service natuurlijk.

Het bridgen zelf kwam bij Wim steeds meer op de achtergrond. Al vroeg had hij gekozen voor het organisatorische en de ICT van het bridge. Daarin was een kei, een icoon van de club en van het district. Natuurlijk bridgede Wim ook zijn partijtje mee op de clubavonden. Wim heeft enkele jaren gespeeld met Leo Postma. Leo heeft serieus overwogen om de rode Doubletkaartjes uit de biedbox te halen. Wim had in het bieden een avontuurlijke kijk op de zaak en heeft altijd de jeugdige (over)moed behouden.

De eerste ronde van een clubavond was niet zelden een crime: vaak moest Wim nog een probleem oplossen (als een paar bijvoorbeeld onverwacht niet kwam opdagen) en kwam hij laat aan tafel met zijn gedachten nog bij de organisatie. Volgens Leo kon je een goed bridgeresultaat op de spellen in de eerste ronde dan al vergeten.

De laatste weken speelde Wim mee in de C-lijn. Dat werd zeer op prijs gesteld. Nog maar twee weken geleden speelde Wim zijn laatste wedstrijd.