Elke klap raak - 10 november 2009 - Jos van Kan

Gisteren had Wim ergens in een hoekje nog spellen aangetroffen die nog nooit iemand gespeeld had, aldus Harry. Het was weer een fijne verzameling en het thema van de avond bleek: "doorbieden tot je erbij neervalt."

Niet bang zijn, bieden

Rob en Yvonne waren het slachtoffer van de dadendrang van uw razende reporter en zijn maat. Spel 1 zette al direct de toon.

Het resultaat op dit soort spellen hangt vaak van kleinigheden af. Zou Yvonne met 1SA begonnen zijn, dan had Rob zeker tot 3 kunnen meebieden en zoals het spel ligt zit er zelfs 4 in. Maar ze begon, niet onredelijk, met 1 en ik kon er goedkoop inkomen met 2. Goed is nu om 2 en 3 als niet forcing te spelen, want anders kun je er met zwakke distributiespellen nooit meer inkomen. Maar kennelijk spelen zij dat niet zo en het bieden bleef in 3 steken. Dat was al te hoog, maar zoals gezegd was het zelfs 4 voor OW.

Drie van de vijf A-paren boden deze scherpe manche, waar je de -kleur nog moet raden. Kennelijk was dat geen probleem, want iedereen maakte het. In de B-lijn boden slechts twee van de zes paren 4 en één ongelukkige ging nog down ook.

Wel bang zijn...

Spel 2 liep wel erg ongelukkig af voor onze tegenstanders.

De curieze beslissing van Yvonne om de O-hand niet met 1SA te openen en bovendien na het negatieve doublet van Rob zelf te bieden leidde tot een catastrofe. Het 4 contract in de 4-3 fit waar ze uiteindelijk in terecht kwamen speelt afschuwelijk vanuit de Oost hand, omdat de verdediging begint met drie slagen, waarvan je de derde met een honneur moet troeven. Dat leidt op zijn minst tot twee down, maar de leider ging ook nog af op introevers en probeerde met terug te keren naar haar hand. Dat ging maar één keer goed en daarna ontstond een defensieve cross ruff die eindigde in 4 down.

...ook bieden

In spel 3 had Paul een aardige beslissing:

Toen in het biedverloop beide rode kleuren gedoubleerd werden, moest Paul beslissen tussen 5 of 6. Hij kon zich het tegenspel wel ongeveer voorstellen: A uit, kleine na, waarna de leider de goed moet doen, want anders is hij al down in vijf. Maar als hij de goed doet, maakt hij 6. Het is dus 4 of 6! Paul bood daarom 6, ondanks het gemis van troef V. Er was niets aan de hand, want die kwam tweede naar beneden.

Sommige paren zien af van een zwakke twee in een major als ze een driekaart in de andere major hebben. Dat was op dit spel niet goed, want dat stelt W in staat met 3 behoorlijk wat zand in het raderwerk te strooien. Het wordt dan wel bijzonder lastig om nog slam te bereiken.

Dit was al weer de laatste avond van deze competitie en nemen we voorlopig afscheid uit de A van een vijftal paren. Een aantal daarvan jojo't regelmatig heen en weer tussen A en B, maar deze keer is ook het gerenommeerde koppel Brulhoek slachtoffer ondanks een eindsprint van 32 impen. Het medeleven van het svdwc vergezelt hen.

Bij de promovendi uit de B geen echt nieuwe gezichten. Allen van harte proficiat.

---