Spel van de week 28 november 2006

Cadeaus

Huiverend kroop de duistere figuur dieper weg in z’n net iets te grote kraag. Het weer was guur en er waaide een schrale wind door de bomen. Heel lang kon het toch niet meer duren dacht hij en keek nog eens spiedend om hem heen. Opeens werd hij opgeschrikt door het geluid dat leek op het klepperen van hoefijzers op straatklinkers. Was het dan nu eindelijk toch zo ver? Was zijn baas in aantocht? Gespannen stond hij te wachten.
Hij hoorde alleen het geroezemoes uit het gebouw waar hij tegenaan stond geleund. Eigenlijk verwonderde het hem niets. Het duurde immers nog een week voor dat hij samen met zijn werkgever op pad moest om iedereen tevreden te stellen. Daar was het geluid weer. In het schemerige maanlicht tuurde hij de omgeving af. Hij zag niets maar waar kwam dat geluid dan vandaan? Hij ging wat rechter op staan en spande zich extra in om oorspong van het geluid te kunnen duiden. Het kwam uit het gebouw. Zou zijn baas dan toch zonder hem naar binnen zijn gegaan? Voorzichtig zonder geluid te maken schuifelde hij dichter naar het nabij gelegen raam. De wind zong zachtjes door de bomen. Heel langzaam stak hij zijn hoofd boven de vensterbank uit. En daar zag hij het. Nu wist hij zeker waar het geluid vandaan kwam.
Vier mensen zaten aan een tafel twee daarvan keken nogal sip en hadden het over een term die hij op de boot ook al eens had gehoord. SOS. Waar het precies voor stond wist hij niet en kennelijk hadden de twee sip kijkende mensen ook al wat moeite met de betekenis. De andere twee zaten tevreden breeduit lachend op hun stoel. 1600 slag bij Nieuwpoort hoorde hij een van de twee mompelen. Op eens viel zijn blik op een spel kaarten dat op de tafel lag. Ze lagen open in vier groepjes. De man drukte zijn neus nog wat steviger tegen te ruit om te kunnen zien welke kaarten het waren en dit was wat hij zag:

Spel: 6 Oost OW AV8 6542 V6542 H H542 AH73 AB93 8 976 108 87 VB9642 B103 VB9 H10 A10753

Een van de tevreden aan tafel zittende personen tikte iets in op een kastje met cijfers en symbolen die hij herkende van de speelkaarten: OW (dat leek op een windrichting) .... 2 .... .... RD (Dat kon hij even niet thuis brengen).... OK. 1600 verscheen er in een klein schermpje. Nog net zag hij een glimp van een rode mantel om de hoek van de deur wegglijden. Snel stond hij op en liep om het gebouw heen. Daar trof hij inderdaad zijn baas. Hijgend pufte hij: "Maar Sinterklaas u bent toch veel te vroeg om cadeautjes uit te delen". Rustig maar Piet sprak de oude wit bebaarde man en zette zijn mijter, die tijdens het verlaten van het gebouw scheef was gezakt, weer wat rechter op zijn hoofd. Bij DBC spelen de mensen gewoon soms wat eerder voor Sinterklaas.

Een fijne -avond toegewenst

De groeten van Sint en zijn Pieterbaas.