Spel van de week - 15 februari

Kampioenscompetitie

Het is een treurige zaak deurwaarder... Door de verkoudheidsgolf die over Nederland raast konden Hedwig en ik vorige week niet spelen en doordat we de weken daarvoor ronduit slecht geacteerd hadden zijn we gedegradeerd naar de B lijn. Dat gaat mij persoonlijk heel erg aan het hart, want ik heb nog nooit niet in de A lijn gespeeld. Strikt genomen doen we dat nu ook niet want het is kampioenscompetitie, maar toch. Toen Bob Gelink en ik destijds lid werden van DBC, het zal ergens eind jaren 70 van de vorige eeuw geweest zijn, had de club nog een trotse 5 lijnen en nieuwkomers werden zo gemiddeld in de C ingedeeld. Bob en ik kwamen op een ongelukkig moment, ergens halverwege een competitie, en de toenmalige TC (volgens mij zat Wim Lotgering er toen ook al in, maar dat terzijde) vroeg ons of we bezwaar hadden met het elke avond spelen in een lijn waar dat goed uitkwam. Dat hadden we niet, en de eerste avond speelden we daarom in de B en haalden een nog nooit vertoonde 80% (sic!). Dat was voor de TC aanleiding om ons voor de rest van de avonden en voor de nieuwe competitie in de A lijn in te delen, vooral omdat de halve B lijn had geklaagd dat ze het meedoen van Bob en mij competitievervalsing vonden. Ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat ik sindsdien nooit meer 80% gehaald heb, maar dit terzijde. Overigens heb ik samen met Hans de Vrind (een super speler is dat) nog wel een keer 76% gehaald in een kwartfinale Interpolis. Dat dit niet voldoende bleek om ons te plaatsen is een heel ander verhaal, maar dat vertel ik nog wel eens.

Enfin, na zo hard van ons voetstuk gevallen te zijn, gedegradeerd, wat een sof, konden we over gaan tot de orde van de dag, namelijk de kampioenscompetitie. De meningen over de kampioenscompetitie zijn verdeeld. Er zijn "goeien" die het verschrikkelijk vinden om tegen "minder goeien" te spelen. Tegen deze mensen zou ik willen zeggen, "Stel je niet zo aan, gedraag je volwassen!". Ook zijn er "minder goeien" die het verschrikkelijk vinden om tegen de "goeien" te spelen. Omdat ze het eng vinden of omdat de "goeien" zich niet weten te gedragen. Laat ik hier over zeggen dat "goeien" die zich niet weten te gedragen minder goed zijn dan ze zelf denken, en het al helemaal niet waard zijn om je zorgen over te maken.

Zelf vind ik het nogal spannend, en helemaal niet makkelijk, om tegen minder goede spelers te spelen. Tegen sterke tegenstanders die in 2 stoppen kan ik gerust balancen. Ik wordt misschien opgepakt voor een telefoonnummer, maar ik kan er in ieder geval op rekenen dat ze niet ineens de manche bieden en maken. Tegen minder goede tegenstanders ziet de wereld er in dat opzicht heel anders uit. Daar zijn de risico's dat je gearresteerd wordt kleiner, maar de kans dat ze alsnog ineens de geest krijgen is veel groter. Persoonlijk beschouw ik dat als een van de charmes van de kampioenscompetitie, maar er zijn mensen die daar anders tegenaan kijken.

Speciaal voor de minder goeden nu een spelletje dat niet zo moeilijk is, maar waar je wel zorgvuldig moet kijken hoe het gaat.

 

Willem jan Maas