Spel van de week - 18 november

Mazzel

Ik wil het met u hebben over mazzel. Gewoon platte ouderwetse mazzel, zoals "hij komt nog eens van het geluk onder de tram", en de rol die dat soms bij bridge speelt. Het komt in soorten en maten, neemt u dat maar van mij aan. Bij wedstrijdbridge probeer je het gelukselement zo klein mogelijk te maken, maar hoewel als een wedstrijd maar lang genoeg duurt de sterksten echt wel boven komen drijven, speelt geluk van tijd tot tijd toch een grote rol. Vraag maar aan de Italianen die afgelopen weekend de finale van het wereldkampioenschap met 1 IMP verloren van de Amerikanen, onder andere doordat de onnavolgbare Meckwell (Meckstroth-Rodwell) op een spel 4 in de 8 kaart fit verkozen boven 4 in de 10 kaart fit. Dit zou geen verhaal geweest zijn, ware het niet dat 4 down ging op de introever en er in 4 geen introever mogelijk was. Vintage Meckwell zou ik zeggen... Overigens hadden de heren in het betreffende spel geen idee dat ze 10 schoppens samen hadden. Kijk, da's nou mazzel...

Het aardige is nu dat in een poging om het gelukselement nóg groter te maken, de TC in zijn wijsheid besloten had om nu eens de A tegen de B te laten spelen. Overigens was het alternatief, een belachelijk kleine A en een belachelijk kleine B mogelijk nog slechter, dus ze hebben waarschijnlijk het beste van een slechte situatie gemaakt (deze laatste constructie zal wel een barbarisme zijn, maar goed).

Alsof de duvel ermee speelde was er ook nog een aantal spellen bij waar mogelijk veel imps in om gingen. Dit alles zorgde ervoor dat het nog belangrijker dan anders was om een engeltje op je schouder te hebben zitten. Het begon allemaal al bij spel 1. Daar was de schoppen figuur interessant. Zowel 3SA als 4 zijn koud zo lang je QJ86 in dummy tegenover A952 in de hand maar voor 0 verliezers speelt. Het moge duidelijk zijn dat je moet beginnen met de Q voorspelen. Als die houdt, heb je een probleem. Moet je doorgaan met de J (hopen op 10x achter) of moet je vervolgen met een kleintje (hopen op Kx voor). Tegen werkelijk goede spelers is dat een gok. Die realiseren zich namelijk dat ze met Kx achter de VBxx pas de tweede keer moeten dekken om te voorkomen dat als ze de eerste keer dekken de 10 van de partner er "op de terugweg" uitgesneden wordt. Tegen mindere spelers is het zonder meer beter om te vervolgen met de J en dus te spelen op 10x. Dit komt omdat het, technisch aangewezen, tweede keer dekken, met Kx een stuk moeilijker is dan met Kxx. Maar wat nu als de Q al direct gedekt wordt? Tegen erg goede spelers is het de moeite waard om daarna de J te spelen, want die dekken eigenlijk alleen maar van K10 sec. Maar tegen gewone spelers  kun je het beste op de terugweg snijden. Als verdedigende partij, moet je dus niet dekken met Kx als de Q wordt voorgespeeld. Om één of andere reden blijkt dat echter in de praktijk zo moeilijk... Tegen Hedwig werd ook "gewoon" gedekt. Toch is het een aardige stap in de richting van spelverbetering als je eens stil staat bij de vraag wanneer je moet dekken en wanneer niet.

Een aardige illustratie van de kracht van een 4-4 fit was spel 7. Een goed, en ook koud, slam in . Een kansloos parcours in . Onze tegenstanders hadden een behoorlijk goed biedverloop naar slam.

1. Stayman. Misschien is beginnen met een transfer beter, maar als je via Stayman toch nog je zeskaart aan kunt bieden is er niets aan de hand.
2. Splinter of cue bod, ik weet eigenlijk niet hoe ze dat speelden. Voor mijn gevoel is eeen splinter net even nuttiger.
3. Cue bod. Dat moet de K zijn vanwege de 1SA opening. Dat is dus erg goed nieuws.
4. Azen vragen.
5. 2 van de 5 en troef vrouw. Nu moet slam kansrijk zijn.

Al met al prima gedaan van OW (Boerstra - Warmenhoven), echter geen mazzel voor ons want zij waren de enigen die een slam maakten. Er zaten nog een paar stakkers in 6. Gelukkig, ook weer mazzel, haalden we op spel 8 onmiddellijk weer een paar punten terug omdat ik me op tijd het credo van Barry Crane wist te herinneren ("Only Jesus saves") en 4 van OW niet uitnam met 5. Via de klaverintroever gaat 4 namelijk net ééntje down.

Willem jan Maas